توسعه شهرنشيني و فعاليتهاي صنعتي منجر به تغييرات چشمگيري در مشخصات فيزيكي سطح زمين، افزايش بودجه انرژي گرمايي آزاد شده و آلودگي هوا شده است و در نتيجه سبب تغيير اقليم محلي در شهرهاي بزرگ و صنعتي گرديده است. براي بررسي اين منظور در كلان شهر تهران، ركوردهاي هواشناسي ايستگاه هاي سينوپتيكي مهرآباد (تهران) و قزوين در طي يك دوره 41 ساله مورد بررسي و مطالعه قرار گرفته اند. دليل انتخاب اين دو ايستگاه سابقه ثبت ركوردهاي طولاني تر نسبت به ساير ايستگاه هاي موجود مي باشد. نتايج حاصله از مطالعه داده هاي هواشناختي دو ايستگاه مذكور، حاكي از تغييرات بعضي از كميتها، در طي دوره 1959 تا 1999 مي باشد.
ميانگين ساليانه دماهاي سه ساعت به سه ساعت تهران، روند افزايشي را در اكثر ساعات نشان مي دهد. بطوريكه بيشترين افزايش در دماي كمينه مشاهده شده كه مقدار اين افزايش 0/684 درجه سلسيوس در هر دهه بوده ولي اين روند افزايش در قزوين مشاهده نمي شود كه اين به دليل اثر جزيره گرمايي تهران مي باشد. براي ميانگين ساليانه دماي بيشينه در طي اين دوره روند افزايشي 0/032 درجه در يك دهه مشاهد مي شود كه در مقايسه با روند افزايشي دماي كمينه ناچيز ميباشد . همچنين براي ميانگين ساليانه دماي تر بيشينه مقدار افزايش در ساعت صفر گرينويچ به اندازه 0/653 درجه دريك دهه مشاهده مي شود.
دماي كمينه در تهران بيشترين روند افزايشي را در فصل پاييز (به اندازه 0/881 درجه در هر دهه) و كمترين مقدار را در فصل زمستان (به اندازه 0/539 درجه در هر دهه) در پريود 1959-1999 دارا ميباشد.
يكي از عوامل مهمي كه سبب افزايش شدت اثر جزيره گرمايي و در نتيجه تغيير اقليم محلي در كلان شهرها گرديده، رشد جمعيت مي باشد. تحقيقات گسترده اي در خصوص همبستگي بين شدت جزيره گرمايي با جمعيت صورت گرفته و نتايج آنها نشان دهنده وجود يك رابطه لگاريتمي است. و براي تهران در طي دوره 41 ساله رابطه بين اختلاف ميانگين پنج ساله دماي كمينه تهران از قزوين [min(دلتاT) ] با اختلاف با جمعيت (pop) آنها بصورت زير مي باشد:
دماي كمينه در تهران بيشترين روند افزايشي را در فصل پاييز (به اندازه 0/881 درجه در هر دهه) و كمترين مقدار را در فصل زمستان (به اندازه 0/539 درجه در هر دهه) در پريود 1959-1999 دارا ميباشد.

اینم یک ابتکار برای کاهش اثر جزیره گرمایی....

يكي از عوامل مهمي كه سبب افزايش شدت اثر جزيره گرمايي و در نتيجه تغيير اقليم محلي در كلان شهرها گرديده، رشد جمعيت مي باشد. تحقيقات گسترده اي در خصوص همبستگي بين شدت جزيره گرمايي با جمعيت صورت گرفته و نتايج آنها نشان دهنده وجود يك رابطه لگاريتمي است. و براي تهران در طي دوره 41 ساله رابطه بين اختلاف ميانگين پنج ساله دماي كمينه تهران از قزوين [min(دلتاT) ] با اختلاف با جمعيت (pop) آنها بصورت زير مي باشد: ي كمينه ناچيز ميباشد . همچنين براي ميانگين ساليانه دماي تر بيشينه مقدار افزايش در ساعت صفر گرينويچ به اندازه 0/653 درجه دريك دهه مشاهده مي شود.
دماي كمينه در تهران بيشترين روند افزايشي را در فصل پاييز (به اندازه 0/881 درجه در هر دهه) و كمترين مقدار را در فصل زمستان (به اندازه 0/539 درجه در هر دهه) در پريود 1959-1999 دارا ميباشد.
يكي از عوامل مهمي كه سبب افزايش شدت اثر جزيره گرمايي و در نتيجه تغيير اقليم محلي در كلان شهرها گرديده، رشد جمعيت مي باشد. تحقيقات گسترده اي در خصوص همبستگي بين شدت جزيره گرمايي با جمعيت صورت گرفته و نتايج آنها نشان دهنده وجود يك رابطه لگاريتمي است. و براي تهران در طي دوره 41 ساله رابطه بين اختلاف ميانگين پنج ساله دماي كمينه تهران از قزوين [min(دلتاT) ] با اختلاف با جمعيت (pop) آنها بصورت زير مي باشد: زايش در ساعت صفر گرينويچ به اندازه 0/653 درجه دريك دهه مشاهده مي شود.
دماي كمينه در تهران بيشترين روند افزايشي را در فصل پاييز (به اندازه 0/881 درجه در هر دهه) و كمترين مقدار را در فصل زمستان (به اندازه 0/539 درجه در هر دهه) در پريود 1959-1999 دارا ميباشد.
يكي از عوامل مهمي كه سبب افزايش شدت اثر جزيره گرمايي و در نتيجه تغيير اقليم محلي در كلان شهرها گرديده، رشد جمعيت مي باشد. تحقيقات گسترده اي در خصوص همبستگي بين شدت جزيره گرمايي با جمعيت صورت گرفته و نتايج آنها نشان دهنده وجود يك رابطه لگاريتمي است. و براي تهران در طي دوره 41 ساله رابطه بين اختلاف ميانگين پنج ساله دماي كمينه تهران از قزوين [min(دلتاT) ] با اختلاف با جمعيت (pop) آنها بصورت فرمول میباشد که در اینجا لازم به ذکر نمیباشد....